Андрэй Пакроўскі » Прэмiя Гедройца

Андрэй Пакроўскі

"Як я перастаў верыць у Дзеда Мароза"

Мінск: Логвінаў серыя "Кнігарня Пісьменніка” / "Пункт адліку”

Анатацыя

Асцярожна, дзверы зачыняюцца, мы адпраўляемся ў небяспечнае падарожжа па мастацкім сусвеце Андрэя Пакроўскага. На нашым маршруце вас чакае сустрэча з Францам Кафкам, які працуе на ксераксе, тралейбусам, які лічыць сябе Маякоўскім, чарапахай Жучкай і безгаловым вучнем малодшых класаў. Будзьце ўважлівыя і асцярожныя, на працягу ўсяго падарожжа за вамі будуць сачыць прадстаўнікі спецслужбаў, не даваць спакою абчытаныя мінскія клашары, хворыя на птушыны грып, і чырвоная маска смерці. Паважаныя пасажыры, не забывайце аплочваць праезд, на лініі працуе бязлітасны кантроль, які карае злоўленых безбілетнікаў кампаставаннем ніжняй губы.

Урывак

Пасля прысягі нас павялі рабіць ганаровыя наколкі, і тут мяне ледзь не папалілі, бо знайшлі на маёй спіне велічэзную выяву "пагоні”. Яе мне зрабілі бывалыя апазіцыянеры з беларускамоўнага сёмага "Э”, калі я вучыўся ў шостым класе.

– Што гэта за хуйня на кані? – запытаў ў мяне сяржант.

– Гэта Будзёны, – адказаў я, каб не выкрыць сябе, і зрабіў хвалісты рух лапаткамі, а "Будзёны” на маёй спіне памахаў мячом у адказ.

– Добра, тады запішам цябе ў кавалерыю. Вас навучаць змагацца з няўзброеным ворагам у гарадскіх умовах.

Мая служба прайшла як адзін дзень, і праз 18 месяцаў я вярнуўся дадому ў блакітным берэце са сланечнікам. Пасля арміі я без цяжкасцяў здаў уступныя іспыты (стральбу, падцягванне і гісторыю Беларусі) ў акадэмію МУС, дзе з мяне павіны былі зрабіць дыпламаванага мусара. Пасля заканчэння акадэміі мяне размеркавалі ў КДБ, бо я вельмі добра страляў і падцягваўся.

На сёмы дзень маёй працы да нас дайшла інфармацыя, што апазіцыя мае нейкія новыя значкі і налепкі, якіх яшчэ няма ў нашым музеі. Акрамя гэтага Сяргей Міхалок, што жыве цяпер на Гандурасе, са спецслужбамі якога мы, на жаль, не маем дамоўленасцяў, нейкім неверагодным чынам закінуў у нашу краіну стос кружэлак з нейкімі надзвычай абразлівымі песнямі, што сёння актыўна развучвае апазіцыя. Мы атрымалі заданне канфіскаваць некалькі экзэмпляраў новых значкаў і налепак для музея, знішчыць кампакт-дыскі з песнямі Міхалка, а за кампанію самога спевака і ўсіх, хто паспеў развучыць ягоныя песні. Каб справакаваць апазіцыю на актыўныя дзеянні, мы вырашылі зладзіць Дзень горада.

"Значак”